Fiziksel sindirim, mekanik sindirim olarak da adlandırılabilir. Bu süreç, besinlerin fiziksel olarak daha küçük parçalara ayrılmasını sağlar. Fiziksel sindirimin en iyi örneği ağızda gerçekleşen çiğneme işlemidir. Ağızda dişler yardımıyla besinler ezilir ve parçalanır; bu mekanik işlem fiziksel sindirim olarak adlandırılır. Vücuda aldığımız gıdaların fiziksel olarak şekil değiştirmesi durumu, örneğin, ağız yoluyla alınan ekmeğin parçalanarak yutulması ya da mide içinde bulamaç haline getirilmesi, fiziksel sindirime örnektir.

Fiziksel sindirim, besinlerin küçük parçalara ayrılmasını içerir ve ağızda başlar. Dişler yardımıyla çiğneme işlemi gerçekleştirilir, mide kasları ise kasılma hareketleriyle besinleri bulamaç haline getirir. Fiziksel sindirimin ana organları şunlardır:

Fiziksel sindirim, mekanik sindirim olarak da bilinir. Bu süreç, enzim kullanılmadan kas ve çiğneme hareketleriyle yiyeceklerin küçük parçalara ayrılmasıdır. Fiziksel sindirime örnekler şunlardır:

Sindirim, besin maddelerinin vücudumuz açısından kullanılabilir duruma gelinceye kadar küçük parçalara bölünmesi sürecidir. Besinlerin küçük parçalara ayrılmasının asıl amacı, hücre içerisine girebilmelerini sağlamaktır. Besin maddeleri hücre içerisine giremiyorsa, vücudun hiçbir işine yaramazlar. Hücre zarında "por" adı verilen gözenekler, madde alışverişini sağlar.

Almış olduğumuz besinleri yalnızca boyut açısından küçültmek mekanik sindirime örnektir. Bu sindirim çeşidine fiziksel sindirim de denir. Fiziksel değişim konusundan hatırlayabileceğiniz gibi, maddenin özelliği değişmez; yalnızca şeklinde değişiklikler oluşur. Örneğin, büyük bir ekmek parçasını dişlerde parçalayarak küçük parçalara getirmek mekanik sindirime örnektir.