Karbonhidratların sindirimi, vücuda glikojen, nişasta ve kompleks şekerler şeklinde giren karbonhidratların parçalanması sürecidir. Bu bileşikler, glikoz gibi basit şekerlerden oluşur. Nişasta ve glikojen, birçok glikoz molekülünün birbirine bağlanmasıyla meydana gelen büyük moleküllerdir. Çay şekeri olarak bilinen sakkaroz ise kompleks bir şekerdir ve iki adet altı karbonlu şeker molekülünün birbirine bağlanmasından oluşur.

Besin olarak vücuda giren ana enerji kaynakları arasında karbonhidratlar önemli bir yer tutar. Karbonhidratların içerdiği enerji, nişasta ve kompleks şekerlerin glikoza parçalanması sonucu hücreler tarafından kullanılır hale gelir. Karbonhidratların sindirimi, sindirim sisteminin iki bölgesinde, ağız ve ince bağırsakta gerçekleşir.

Karbonhidratların sindirimi ağızdaki tükürükte bulunan amilaz enzimi ile başlar. Amilaz, nişasta molekülündeki bağları parçalayarak daha küçük moleküllere dönüştürür. Ancak amilaz sadece bazik ortamda etkilidir. Mide öz suyu çok asidik olduğu için, mideye ulaştığında amilazın faaliyeti durur ve nişastanın sindirimi midede gerçekleşmez.

Karbonhidratların sindirimi ince bağırsakta tamamlanır. Ağızda başlayan nişasta sindirimi, pankreastan gelen amilaz enzimi ile ince bağırsakta devam eder. Amilaz enzimi, nişasta moleküllerini maltoza parçalar. Daha sonra, ince bağırsakta bulunan maltaz, sükraz ve laktaz gibi enzimler, disakkaritleri (örn. maltoz) monosakkaritlere (örn. glikoz) dönüştürür. Glikoz, hücrelerin enerji üretiminde kullanılır.

Disakkaritlerin sindirimini gerçekleştiren enzimler bağırsak öz suyunda bulunur. Bu enzimler, disakkaritleri monosakkaritlere parçalayarak karbonhidratların sindirimini tamamlar. İnsan vücudu selülozu sindiremediği için, selüloz kalın bağırsaklardan dışkı yoluyla atılır.

Karbonhidratların sindirimi sürecinde, vücut enerji üretimi için gerekli olan glikozu sağlar. Glikoz, hücrelerin enerji metabolizmasında ana yakıt olarak kullanılır. Ayrıca, karbonhidratların sindirimi sırasında oluşan yan ürünler, vücudun diğer biyokimyasal süreçlerinde de rol oynar. Örneğin, glikozun fazlası karaciğerde glikojen olarak depolanır ve gerektiğinde enerji kaynağı olarak kullanılır.